Erik Kemp

Paragraphs – Happy Europe Day – Freedom doesn't come for free – Europe in Enschede and the EUREGIO – The European digital way

Happy Europe Day!

These days I'm happy to say I'm a Tukker. I will also always keep presenting myself as a Brabander. And for 29 years and counting, I'm internalising the history of the Netherlands and as a Dutch product of merchants and pastors, activists and philosophers: I'm also a Dutchmen.

But over the last years, I have been meeting students from all over the world at my University of Twente: People from Aruba, Germany, Algeria, Iran, Vietnam, Pakistan, Barcelona, Russia, Singapore, Turkey, Brasil, India, Kenia, China, Ethiopia, Oman, Greece, Ghana, and probably more. I have (or had) the pleasure of calling many of you my friends, and your courage of travelling across the world to study in Enschede inspired me not only with your courage, but also with the culture you brought to my life and to the university in general.

Especially since I've joined Volt Europa and discovered Interrailing, I've been travelling around Europe more and more, to meet people from Lisbon to Prague, from Bologna to Maglaj, from Sarajevo to Strasbourg, from Brasilia to Georgia, and from Damascus to Kyiv. I'm very sure I will continue these travels for many more years to come.

Through these experiences I have become a xenophile. I have become genuinely interested in anything new and 'other' than what I already know, eager to learn about everyone and everything who brings their own culture, their own history, their own dreams about what could be improved. Everyone I have met unveils a new perspective on the world by just talking about their life, their culture and their language.

I'm very happy to be a European as well. I think humans, like all of nature, can thrive in diversity, and I feel connected more than ever.

I know that European values and ideas are shared far and wide beyond Europe. I sometimes feel that keeping at the European level geographically excludes others who shared the same ideals, but it also feels a bit weird to call myself a citizen of the world. The world of democracy and rule of law? I liked how Rob Riemen introduced what it meant to become a member of the Nexus Institute: by becoming a member of the Nexus Institute, you become a citizen of the republic of ideas, and once you're in, you stay a citizen of that republic of ideas for the rest of your life.

I hope that the European way is open for anyone who enjoys wandering around in the republic of ideas, and who shares fundamental European values as democracy, human dignity and solidarity.

Freedom doesn't come for free

Last summer in Sarajevo, I learned from a tour guide about the siege of Sarajevo from 1992 to 1996. I have to confess, before this tour I was one of the people saying that we had peace in Europe since the second world war. The European Union may have had peace, but we didn't share our peace with our direct neighbours. I learned about Srebrenica, which was very, very shocking to dive into for a whole day. It must be a terrible feeling when you think you are safe, the feeling you are protected by someone else, is violated. In Sarajevo I also met two Ukrainian women. They came partly for holiday, but with a very conscious choice for a city that is still recovering after a war that happened 30 years ago. Talking about war and peace with them, and later also with Ukrainian students and empmloyees of the University of Twente and Mykhaylo Pobigay, the president of Volt Ukraine, has changed the distance I feel to war, and the importance I feel to doing something that actually matters, which includes protecting your freedom and your values.

With Europe in military conflict yet again in Ukraine, it tells me that we cannot keep trusting stability and relationships with autocrats and non-democratic regimes. We should not be dependent om them. Because in the long run, power always corrupts and then we have been the ones financing their war-machine based on the short-term hope for stability.

I'm very happy that Finland joined NATO, and I think in these times it is essential to realise that freedom does not come for free. In a world of conflict and very different values and ideas about how to govern a state, we can strive to co-exist with others, but I'm convinced that the coalition of democratic nations should be able to defend their values not only with soft power and democracy, but also with hard power. This means for me that, aside from the duty of passing culture and history, art, literature, music and all other stories to the next generations, we must also realise that we live in a world where not everyone values freedom and equality, and that it is naive to think that we can always talk our way out of conflict. Sometimes, being able to physically defend yourself and your country is the thing you have to resort to, and therefore I am more and more appreciating the value of defence and having a strong army that can do exactly that: defend. I will need to think longer about how & when to intervene outside of your official alliances, because the war in Ukraine shows that this is a complex geopolitical process. I do think that it is important for us to show that you don't aim to be, in any way, the agressor that initiates a conflict. Doing that properly will distinguish ourselves from other major powers in the world. We have to be consistent with our intentions for peace. For Russia, we can learn about their intentions not only from Ukraine, but also from what they did in other countries like Georgia. For the US, we can learn from what they did in Vietnam and more recently Irak and Afghanistan. For China, we can learn from what they did in Hong Kong, and we can learn about what they are currently doing with Taiwan.

Freedom does not come for free, but it is very well worth to protect.

Europe in Enschede and the EUREGIO

As a council member in Enschede, I'm very much connecting to our partner city Münster, through being the Euregiorat of the EUREGIO and through building up strong and lasting connections with Volt Münster, colleagues and friends from the same European party in the same region, but divided by the border as a scar of the past.

This year Westphalia celebrates 375 years of Westphalian Peace, with a lot of events happening in Münster and Osnabrück.

The Westphalian Peace Treaty was the first time in European history that we ended war with a peace treaty.

This afternoon on Europe day, I had the honour of running with a group that brough the peacefire from Enschede to Gronau. I agree with the authors of the article: It is historical that we bring the peacefire, a symbol of freedom, peace and democracy, from the Netherlands to Germany. This way, we connect the peace after the Second World War to the Westphalian Peace, so that we can together learn from history to achive peace, now and in the future.

The European Digital way

I also want to use this already quite long blog post to talk about digitalisation. Of course ;–)

For this Europe Day, I want to say some words about the European way. But first some words about the 'other' way:

Let's stop hyping Artificial Intelligence. Yes, machines can help us to recognise patterns. It's not much more than that. Yesterday, Naomi Klein wrote this wonderful article: “Tech CEOs want us to believe that generative AI will benefit humanity. They are kidding themselves”. At the same time this piece was published about the death of the metaverse.

I don't want to waste much words on this. This is not the way forward, so I hope we will all realise that we don't want to be the product and face all the negative consequences of the dark patterns in the designs, and people farming fundaments that these systems are built upon.

Now about European way.

Today, Tagesschau joined mastodon. That is awesome!

Yesterday, a map of a European federation of regions went viral. Also very cool!

2 weeks ago, there was this fantastic press release about European soft power, where Europe will finally start regulating Big Tech. AMAZING!

We all need to internalise that the European way is not the American way. I don't care about the next unicorn. I believe the European way is building a Shared European Digital Public Sphere, just like the cafés Georg Steiner saw as the essence of Europe.

Let's start shaping the future by imagining a range of possible futures and reading about aspects of these possible futures that we actually want! I'm very much looking forward to the Public Spaces conference 2023, full of people who do exactly that.

Let's shape our future based on public values. Future. Made in Europe!

Text

This morning I woke up by a nightmare of me and my brother looking outside our parents’ house, and seeing military fire all over the sky. I guess my mind internalised a video from Kyiv I saw yesterday. And I know why. A friend from Ukraine sent me the following words:

“If the EU stays quiet now, another war will happen in your lifetime, possibly even in your country. Your family and kids might have to wake up to the sound of sirens. They might have to sleep in bomb shelters. Believe me, it's scary.”

It does scare me. It feels as if a tank has entered the hallway of my house. Putin is attacking Ukraine, which means Putin is attacking Europe. That is how I feel it, and if enough people feel it that way, that’s how this war will end up in history books. And if enough people feel it that way, it is also a sign to our governments and the European Union that our membership of NATO doesn’t define what we stand for. If we choose European solidarity, we go beyond arbitrary alliances where one country is a member and one country is not. [Inserted ad hoc] I know historically NATO isn’t arbitrary, but standing here amongst fellow students that I spoke with at the University of Twente, it sure feels arbitrary that we are not helping Ukraine.

We are standing here with generations who are used to live in a Europe at peace. But now we see that peace is not a given. Peace is not for free. Freedom can be taken away from you overnight. You show an extremely important sign by standing here. You use the right to demonstrate on the streets, but we also know that not everyone is able to do that, without getting arrested immediately. You are also standing here for them. For people who feel like showing solidarity, but who don’t live in a free democracy that allows them to do that. I want you let you all know that images from these kind of demonstrations are also shared to Ukrainian people. So you directly help people in Ukraine by just being here and standing here.

My last thought yesterday was about globalisation. It is a vague term, with positive and negative connotations. but now I realised what it means for me. Through meeting friends from all over the world during lectures and events here in Enschede, I’m enriched by diversity, and cultural differences. But I also realise that we all want the same. To live in peace and security. To have the freedom to choose our own path. And meanwhile, share love and joy with each other. You, the Ukrainian and broader international community in Enschede invited everyone to be here today. By being in our lives, more than anything, you broaden our perspective of ‘us’.

This is the time to show what European solidarity means. To show what Europe stands for. We stand next to Ukraine. And that is also what we do here. We stand next to each other.

Thank you very much for that.

Slava Oekraini.

Context

I was offered to speak at the demonstration in Enschede, February 26 at 13:00 in Enschede. After the speeches of council member Marjarita Jeliazkova and our mayor, Roelof Bleker, I was announced by the organisation as: “Our next speaker is Erik Kemp, the lead candidate for Volt Europa in Enschede.”

Photos

Changes on this page

• 28-2-2022: In the text, I changed Kiev to Kyiv, after someone told me that the way of writing matters for the people in Ukraine. I checked Wikipedia for background knowledge, and changed it afterwards.

Recepten deel je als mensen er naar vragen, toch? :–)

1. Bonen – mijn meest simpele lunch
2. Notenballetjes – ideaal voor tijdens het hiken

Gewoontes 1. De meeste dagen eet ik alleen tussen 11:00 en 19:00. Het schijnt gezond te zijn om regelmatig te vasten, en 16 uur per dag vasten noemen ze in het Engels ook wel 'intermittent fasting'. 2. Ik eet thuis bijna altijd plantaardig, en buiten huis zo veel mogelijk plantaardig en anders vegetarisch. Dit doe ik zowel voor gezondheidsredenen als voor het verkleinen van mijn ecologische voetafdruk. We zitten ten slotte in een klimaatcrisis. 3. Ik gebruik regelmatig de Daily Dozen-app als inspiratie voor wat te eten.

Informatie

Bonen

• 1 blik bonen (limabonen, zwarte bonen, kidneybonen...)
• Scheutje gebroken lijnzaad
• Pittige saus (sriracha, jalapeño, ...)

Optioneel:

• 1 blik linzen / kikkererwten
• Avocado in stukjes
• Zongedroogde tomaten
• Olijven
• Mais
• Scheutje havermout
• Scheutje citroensap

Warm de bonen (eventueel ook de linzen of kikkerwten) op in een grote kom in de magnetron. Gooi daarna alles erbij wat lekker klinkt en roer door elkaar. Ooit begonnen met dit recept.

Notenballetjes

• 250 gram noten (+ zaden) (voorbeeld: 200 gram cashewnoten, 25 g pecannoten en 25 gram pompoenzaden)
• ¼ theelepel zout
• 8 gedroogde vijgen
• 10 gedroogde abrikozen
• 8 dadels
• 2 theelepel vanille essence
• 100 gram geraspte kokos

Hak alles fijn en meng of doe alles in een blender en rol er balletjes van. Rol die balletjes door nog wat extra kokosrasp. Het mengsel moet wel plakkerig genoeg zijn om balletjes te kunnen maken, dus eventueel meer dadels of een beetje water toevoegen.

De afgelopen maanden heb ik met stijgende verbazing gelezen over het gebruik van 'proctoring' in het onderwijs.

Mirjam Remie schreef in de NRC dat het belang van bedrijven niet overeenkomt met het belang van studenten. Niels Niessen schreef in de Volkskrant dat “een sociaal veilige universiteit uit zou moeten gaan van studenten als kritische en betrokken mensen die medeverantwoordelijk zijn voor hun opleiding, niet van potentiële fraudeurs die ‘gemonitord’ moeten worden.” Tot slot maakte Wiendelt Steenbergen in de UToday de vergelijking met de toeslagenaffaire, en schreef: “Aan de recente voorbeelden dat mensen op basis van algoritmen onder verdenking worden gesteld kunnen we nu ook proctoring toevoegen.”

Studenten zouden hun mening wel wat meer mogen delen. Vandaar dit stuk.

Ik gebruik vaak de analogie tussen global warming en social cooling. Onze planeet gaat naar de klote doordat we effecten van ons handelen op de natuur te lang buiten onze economie hebben gehouden. We zien vis als voedsel in plaats van als wilde dieren en er zijn te weinig béta's in de politiek om de risico-analyses van klimaatmodellen op waarde te schatten.

Evenzo moeten we moeten ervoor waken dat technologie onze maatschappij niet verpest, doordat we blind zijn voor de gevolgen van social cooling. Want ook het normaliseren van surveillance leidt tot desastreuze gevolgen, maar het bewustzijn hierover loopt zeker 30 jaar achter op de klimaatwetenschap, en dat is een groot probleem. Er heerst een groeiende informatie-ongelijkheid, en die versterkt niet alleen bestaande maatschappelijke ongelijkheden, maar zorgt ook voor steeds meer algeheel wantrouwen in instituties.

Een naar en pijnlijk tijdsbeeld

Vorig jaar schreef ScienceGuide: “Het is een naar en pijnlijk tijdsbeeld dat de UvA studenten zo wantrouwt”. Dat is inderdaad naar, maar het is niet beperkt tot de UvA, en ook niet tot studenten.

Het is een naar en pijnlijk tijdsbeeld dat overheden burgers wantrouwen. Publieke instellingen en overheden trappen in de mooie beloftes van bedrijven, maar snappen vaak nog niet hoe de tech-wereld in elkaar zit. Want het grote geld wordt al lang niet meer verdiend met klanten die betalen voor diensten. Het grote geld wordt verdiend met bedrijven die betalen voor persoonlijke gegevens. En Big Tech is groter dan Big Pharma, Big Finance en Big Oil bij elkaar. In de woorden van Shea Swauger van de University of Colorado: “Het is belangrijk om kritisch te zijn naar technologische 'oplossingen' en we moeten ervoor waken dat de best beschikbare informatie niet gecontroleerd wordt door de mensen die een financieel belang hebben bij de adoptie van die technologie.”

Nu eindelijk zijn het de studenten die zich in grote getale realiseren hoe problematisch dit is. Misschien speelt het mee dat de diensten van tech-bedrijven vaak gratis zijn. Maar studenten betalen een paar duizend euro collegegeld per jaar met de belofte dat de universiteit jou helpt om je als kritische wereldburger te ontwikkelen, waarbij je van domeinexperts specialistische kennis op kunt doen in de domeinen die jou interesseren. De studenten voelen zich terecht genaaid, omdat ze niet op de eerste plek staan.

Rechtszaken aanspannen tegen je eigen universiteit?

Mirjam Remie schreef op 7 april ook over studenten van de Erasmus Universiteit in Rotterdam die op het punt staan hun eigen universiteit aan te klagen. Dat is waar 'onze Ed Brinksma' tegenwoordig voorzitter is van het College van Bestuur. Professor doctor Ed Brinksma was in Twente erg populair was onder de bijnaam 'Eb Drinksma' omdat hij zo dicht bij de studenten stond, en nadat hij wegging is er een onderwijs naar hem vernoemd, de Brinksma Innovation Grant, voor onderwijsinnovaties en 'student-driven learning'.

Beste Ed, ik heb u leren kennen als een student-minded rector die open staat voor de ideeën van anderen. Dit is het moment voor onderwijs die de studenten voorop zet. Of daar nou een innovatie voor nodig is of niet, ik vraag u niet dit pad te volgen van wantrouwen en controle. Proctoring wordt verkocht als een nuttig hulpmiddel voor het toetsen op afstand, maar het is een glijdende schaal om surveillance-software in te zetten voor de zogenaamde ontwikkeling van studenten.

Studenten in Rotterdam zijn overigens niet de enigen die zich verzetten tegen het beleid van hun universiteit. Er zijn vergelijkbare situaties in andere steden, zoals Amsterdam, Nijmegen en Tilburg.

Terug naar Twente

Tijdens een recent gesprek met de rector van de UT, Tom Veldkamp, uitte ik mijn zorgen over proctoring. Toms eerste reactie was dat sommige studenten het juist heel prettig vinden dat ze op afstand tentamens kunnen maken, en dat mijn negatieve beeld misschien wat eenzijdig was. Zo zou je ook kunnen beargumenteren dat gesubsidieerd vliegen een goed idee is, want wie vindt het niet leuk om supergoedkoop de wereld rond te vliegen? Maar met kennis komt verantwoordelijkheid, en zoals klimaatwetenschappers waarschuwen voor de gevolgen van die vliegreisjes, zo waarschuwen ethici en sociologen voor de gevolgen van proctoring. Als we vertrouwen hebben in wetenschappers, ook al weten we zelf niet precies hoe het zit, luisteren we naar wat ze zeggen. Dan komt het gesprek op gang en kan de verandering van binnenuit komen.

Hierboven heb ik Ed Brinksma aangesproken, omdat ik Ed een beetje heb leren kennen, en het CvB in Rotterdam schijnbaar een harde lijn aanhoudt over proctoring.

Maar tijdens het gesprek met Tom realiseerde ik me dat leden van het College van Bestuur niet de enige zijn die je hierover aan moet spreken.

Er is voor zover ik weet nog geen rechtszaak tegen de Universiteit Twente.

Maar de rechtbank is niet de plaats waar deze discussie plaats zou moeten vinden. Wij zijn toch de universiteit van High-Tech, Human Touch? Wij willen toch de 'most-welcoming' en 'people-first'-universiteit zijn?

De hele campus hangt al vol met camera's, en elke keer als ik een rondje ga hardlopen kan de UT meekijken of ik niet stiekem met iemand sta te kletsen. Maar als je studenten dwingt om ook thuis surveillancesoftware te installeren, is 'people-first' van een strategie vervallen in een holle marketingfrase.

Dus bij deze, een oproep. Niet alleen aan de Colleges van Bestuur, want zij kunnen niet toveren en in één keer het hele onderwijs omgooien. Niet alleen aan docenten, want die hebben al een veel te hoge werkdruk. En niet alleen aan de studenten, want die hebben al een klote-jaar achter de rug. We moeten met zijn állen moeten nadenken over hoe we het onderwijs zo in kunnen richten dat we in eerste instantie elkaar helpen te groeien als mensen, studenten ondertussen nog wat nuttigs kunnen leren en onderzoekers bijdragen kunnen leveren aan de maatschappij.

Daarvoor heb je bestuurders nodig die universiteiten leiden vanuit een visie, en niet als manager van een bedrijf. Maar ook medewerkers en studenten die zelf initiatief nemen en nadenken over hoe het beter kan.

Na een jaar aan coronamaatregelen zijn er steeds meer jongeren die zich realiseren dat er niet zomaar iemand anders voor hen gaat opstaan. Het is mooi dat die jongeren, en dus ook studenten, zich weer zelf gaan organiseren. Als je ontevreden bent is het belangrijk dat je je mening en je argumenten goed voor jezelf helder krijgt, maar net zo belangrijk dat die mening gehoord wordt. Ik hoorde dat de bestuursvleugel in de beginjaren van de UT regelmatig werd bezet als er onvrede was. De enige reden dat dat weer zou kunnen gebeuren, is als onderwijsinstellingen niet luisteren naar onvrede onder studenten, zoals uitgesproken door groepen als University Rebellion, Lieve Mark of hier in Twente de Protest Action Group.

Het hele land praat tegenwoordig over het herstellen van vertrouwen. Pieter Omtzigt heeft een mooi boek geschreven over een nieuw plan om het vertrouwen tussen overheid en burgers te herstellen. Laten we daar wat inspiratie uit halen. Want volgens mij hebben we ook in het hoger onderwijs een nieuw sociaal contract nodig.

Dit stuk in de media:

UToday